Manu Chao και Calexico. Επιρροές έντονες και συνεργασίες καθοριστικές. Κι έπειτα έμπνευση από τον Nat King Cole, τη Nina Simone και την Billie Holiday. Η Amparo Sanchez δίνει στη Θεσσαλονίκη την πρώτη της συναυλία για το 2011 και μιλά για τη μουσική, την κλιματική αλλαγή, την παγκόσμια οικονομική και πολιτική κρίση και την αισιοδοξία, που μπορεί να λειτουργήσει καθοριστικά σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Η τραγουδίστρια εξηγεί πως ανυπομονεί να εμφανιστεί στην πόλη. «Η συναυλία στην πόλη σας θα είναι η πρώτη που δίνω για τη νέα χρονιά. Πάντα μου άρεσε να δίνω συναυλίες στην Ελλάδα, επειδή καταρχήν αγαπώ το ελληνικό κοινό, κι από την άλλη, έχω πολλούς φίλους εκεί, όπως είναι οι «Locomondo». Τα παιδιά είναι πραγματικοί φίλοι μου και υπάρχει αγάπη και αλληλοεκτίμηση. Εξάλλου, έχω συνεργαστεί μαζί τους και μου είναι πάντα ευχάριστο να τους συναντώ. Επίσης, την τελευταία φορά που έπαιξα στην Αθήνα ήταν απίστευτα».
Τι σημαίνει η μουσική για σένα;
Η μουσική είναι καθοριστική για τη ζωή μου. Θα έλεγα ότι μαζί με την οικογένειά μου είναι ό,τι πιο σημαντικό έχω. Πριν ξεκινήσω με τους «Amparanoia», τραγουδούσα τζαζ και μπλουζ. Μην ξεχνάτε ότι οι κύριες επιρροές μου ήταν η Nina Simone, ο Nat King Cole και η Billie Holiday. Επίσης, έχω επηρεαστεί σημαντικά από τη μουσική της Κούβας και πιο συγκεκριμένα από τους «Antonio Machin» και «La Lupe». Θα μπορούσα, λοιπόν, να πω ότι η μουσική μου είναι ένα κράμα αμερικάνικης και κουβανέζικης μουσικής. Συνεχίζω μέχρι και σήμερα να έχω αυτά τα ακούσματα. Ακούω όμως και άλλα πράγματα. Κυρίως την «Catpower», τους «Calexico», τους «16 Horsepower».
Η μουσική, έτσι όπως εσύ την αντιλαμβάνεσαι, έχει τη δύναμη να παρηγορεί τους ανθρώπους ή και να τους κινητοποιεί ακόμη;
Φυσικά. Πιστεύω ότι η μουσική είναι ένα από τα πιο σημαντικά είδη της τέχνης. Βέβαια, δεν έχει μόνο η μουσική τη δύναμη που περιγράψατε. Κάθε είδος τέχνης μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο να μεταμορφωθεί. Να γίνει κάποιος άλλος. Η μουσική σε βοηθά να ξεπεράσεις μια δύσκολη περίοδο, σε εμπνέει, σε κάνει δημιουργικό, σου δίνει θετική ενέργεια, ώστε να αλλάξεις την καθημερινότητά σου και, γιατί όχι, την κοινωνία. Ναι, λοιπόν! Η μουσική μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να λύσουν τα προβλήματά τους. Χωρίς την τέχνη ο κόσμος θα ήταν εντελώς διαφορετικός.
Η μουσική σου πορεία είναι μ' έναν τρόπο συνδεδεμένη με τον Manu Chao...
Ο Manu είναι πάνω απ' όλα ένας πολύ καλός φίλος και ένας καλλιτέχνης που αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για μένα. Ηταν αυτός που με έπεισε να ηχογραφήσω το πρώτο μου άλμπουμ. Είναι ένας πραγματικά καλός άνθρωπος, που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην καριέρα μου. Από την άλλη, πρέπει να πω ότι υπήρξαν και άλλοι καλλιτέχνες που με βοήθησαν, όπως ας πούμε οι «Calexico». Το ξέρω ότι αρκετές φορές με συγκρίνουν με τον Manu, αλλά πρέπει να σας πω ότι δε βοήθησε μονάχα εμένα. Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες τους οποίους έχει βοηθήσει.
Είσαι ιδιαίτερα πολιτικοποιημένη. Πώς αντιλαμβάνεσαι την παγκόσμια οικονομική κρίση;
Καταρχήν, νομίζω πως είναι πολύ λυπηρό το γεγονός ότι οι άνθρωποι που υποφέρουν σήμερα από την κρίση είναι οι άνθρωποι που υπέφεραν και στο παρελθόν. Σήμερα μάλιστα υποφέρουν ακόμη περισσότερο. Αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό στοιχείο της οικονομικής αλλά και πολιτικής κρίσης. Εκείνοι που δεν έχουν πολλά να χάνουν τα περισσότερα. Η κρίση οφείλεται κατά τη γνώμη μου σε μια ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία. Στην Ισπανία οι επιλογές της συντηρητικής κυβέρνησης του Αθνάρ οδήγησαν σε έναν ανεξέλεγκτο πληθωρισμό. Νομίζω πως αντί να αναζητούμε τις αιτίες της κρίσης, προσπαθούμε να κάνουμε περικοπές σε κοινωνικά αγαθά, στον πολιτισμό...
Υπάρχουν τραγούδια σου που περιγράφουν τη σημερινή, παγκόσμια κατάσταση;
Εχω γράψει αρκετά τραγούδια που οι στίχοι τους, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, μιλούν για όσα συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο. Στο άλμπουμ μου «Tucson-Habana» υπάρχει ένα τραγούδι με τίτλο «Paraiso Flotante», το οποίο μιλά για την υπερθέρμανση του πλανήτη. Οσα συμβαίνουν σήμερα στην Αυστραλία είναι μια συνέπεια της υπερθέρμανσης, άσχετα αν κάποιοι λένε ότι αυτό δεν ισχύει. Πιστεύω ότι πρέπει ο καθένας να κάνει ό,τι μπορεί για να αποτρέψει όλα αυτά που θα έρθουν στο μέλλον σε σχέση με το περιβάλλον.
Είσαι αισιόδοξη γι' αυτό το μέλλον;
Είμαι! Η αισιοδοξία είναι ο μόνος τρόπος να αλλάξεις τα πράγματα, όχι μόνο σε ατομικό αλλά και σε συλλογικό επίπεδο. Για να αλλάξουμε τον κόσμο, πρέπει να ξεκινήσουμε με μικρές αλλαγές στον εαυτό μας.
Τι εύχεσαι για το αύριο;
Να έχει ο καθένας το καλύτερο για τον εαυτό του. Ολοι μας μπορούμε να καταφέρουμε το καλύτερο, αρκεί να χρησιμοποιήσουμε τα θετικά μας στοιχεία. Αν το κάνουμε αυτό, αν εστιάσουμε στα θετικά, τότε ο κόσμος θα αλλάξει.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΥΛΙΝΑ ΕΞΑΔΑΚΤΥΛΟΥ
agelioforos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου